Skuteczność czy efektywność?

 

Nazwijmy ją Marzena – była menedżerką w pewnej spółce.

Pracowita, mądra, inteligentna, ambitna.
Prezes cenił ją za doskonałą jakość pracy i polegał na niej w trudnych projektach.

Trudne projekty mnożyły się, a ona rzucała się w wir pracy i dowoziła - wszystko na czas, wszystko najlepszej jakości, wszystko z uśmiechem, oczywiście pracując po godzinach, w weekendy i święta.

Gdy miała przed sobą kolejny szczególnie ambitny projekt, a niespodziewanie zaczęła mówić o tym, że nie da rady, że jest potwornie zmęczona, szef zafundował jej coaching.

💥Bo przecież firma musi działać i zarabiać. Kto ma to rozumieć, jak nie ona – prawa ręka prezesa?
Tylko tyle, że ona była na skraju wypalenia, coraz gorzej się czuła i mniej spała.

💥Oczywiście wiedziała, że musi odpocząć, tylko czekała z tym odpoczynkiem … na co? Na wypalenie? Na coaching?

💥Szkoda, że tak często bagatelizujemy stare chińskie przysłowie, które mówi że "IM BARDZIEJ SIĘ SPIESZYSZ, TYM WOLNIEJ POWINIENEŚ IŚĆ".
Optymalizacja wysiłków i uważność nie jest potrzebna nigdy tak bardzo, jak wtedy gdy się spieszysz.

💥 Trochę się zdziwiła, gdy zapytałam ją kiedy jest skuteczna, a kiedy efektywna.
Oczywiście wie, że skuteczność to wyniki, to osiąganie zamierzonych celów, a efektywność to osiąganie celów w sposób ekonomiczny, wydajny i z minimalizacją zasobów, takich jak czas, pieniądze, wysiłek.

Wie, że trzeba zadbać o proces dochodzenia do celu.
Ale w jaki sposób dba?

💥Jak często pracuje nad tym, żeby zoptymalizować pracę, delegować zadania, odpoczywać?
Kiedy w interesie i jej, ale i szefa jest, żeby wykazała się asertywnością?
Gdzie jest granica między perfekcjonizmem, a jakością?

💥Menedżer musi to wiedzieć, bo odpowiada nie tylko za swoje zaangażowanie, ale i za zaangażowanie zespołu. Bo jego zachowania modelują zachowania grupy.
Bo odpowiada za to, kim się stają ludzie realizując swoje zadania - czy mają energię do pracy, czy patrzą na swoją pracę ze wstrętem, a może z ciekawością?

Warto dodać, że umiejętny proces dochodzenia do celów buduje naszą odporność psychiczną.
Sama bardzo dbam o proces - o swoją kondycję, o energię i świeżość. 

Świeżość spojrzenia jest w moim wypadku (i nie tylko moim) kluczowa, bo projekty rozwojowe to kreatywne projekty.

Dbałość o energię jest kluczowa zawsze, szczególnie, gdy czujesz się zmęczony i zagrożony wypaleniem zawodowym. 

Spokój lidera

 

"Ptaki do was lgną, bo jesteście spokojni i nie wykonujecie gwałtownych ruchów" -  powiedziała opiekunka papug. 

Wszyscy wiemy, że tak właśnie jest, prawda?

Jeśli spokojnie się zachowujemy, zwierzęta mają do nas zaufanie.

Ale jak często myślimy o tym, że spokojne zachowanie przyciąga też ludzi?

Ważne, żeby o tym pamiętać, jeśli liderujemy jakiejkolwiek grupie.

Ważne, żeby nauczyć się "odpalać" swój wewnętrzny spokój.

(Ten zewnętrzny - gdy zachowujesz "poker face", a w środku gotujesz się z wściekłości - się nie liczy. Jest do szybkiego zidentyfikowania.)

Jak to zrobić?

Najpierw przeanalizujmy sytuacje, w których zachowujemy się spokojnie.

Dla każdego to zapewne inne sytuacje, i tylko pracując indywidualnie jestem w stanie pomóc komuś "namierzyć" swoje wyzwalacze spokoju, ale dla użytku ogólnego zaryzykuję i uogólnię, bo są przecież wyzwalacze, które działają u większości osób.

💥Z moich obserwacji wynika, że najczęściej jesteśmy spokojni wtedy, gdy mamy doświadczenie w obszarze, w którym się poruszamy (na przykład w zarządzaniu ludźmi, w prowadzeniu wykładów czy warsztatów).

Czemu? bo wtedy nie boimy się nieprzewidzianych sytuacji, tyle już ich przeszliśmy!

💥Jesteśmy spokojniejsi, gdy wierzymy w swoje możliwości i możliwości swojego zespołu

💥i gdy doskonale panujemy nad emocjami.

💥Jesteśmy spokojni gdy wiemy dokąd dokładnie zmierzamy, co chcemy osiągnąć i gdy potrafimy podnosić się po porażkach.

💥I gdy potrafimy spojrzeć z perspektywy na bieżącą sytuację - lekko się zdystansować.

💥I gdy nie zagraża nam realne niebezpieczeństwo.

Swoim coachingowym Klientom - którzy chcą odnaleźć w konkretnej sytuacji spokój - proponuję czasem spojrzenie z perspektywy - roku, dwóch, pięciu lat, czasem pracujemy nad znalezieniem rozwiązania i wykonaniem pierwszego kroku, czasem nad uzupełnieniem wiedzy, czasem wzmacnianiem pewności siebie.

Czasem przydają się metody zarządzania emocjami, medytacja, ruch na świeżym powietrzu, kontakt z przyrodą.

Czasem budowanie odporności psychicznej.

Wszystkich możliwości pomocy sobie, żeby emanować spokojem nie jestem w stanie opisać, opiszę, bo wiele zależy od indywidualnej sytuacji. Co więcej, czasem to proces wymagający współpracy z fachowcem - coachem lub terapeutą.

No ale spójrzmy na spokój z jeszcze jednej perspektywy - zastanówmy się, czy żeby przyciągać ludzi wszyscy mamy być oazą spokoju, poruszać się spokojnie, mówić spokojnie, nie wściekać się?

Moim zdaniem absolutnie nie o to chodzi.

Bo jest w porządku, gdy pokazujemy ludziom naturalne emocje, nawet jeśli czasem emocje nas poniosą.

Ważne, żebyśmy umieli wrócić do stanu wewnętrznej stabilności, przeprosić, wybaczyć sobie i innym, i dalej iść w wyznaczonym kierunku - z dobrą intencją i właściwą sobie dynamiką.

"Masz w sobie spokój i energię" - to chyba najwartościowszy komplement, jaki otrzymałam od mojego Klienta.

Bo spokój nie musi oznaczać braku energii, bo chcemy pracować z ludźmi, którzy są spokojni, ale nas nie uśpią, z którymi mamy dobry kontakt i nie boimy się nieprzewidzianych ekscesów.

Temat niewyczerpany i mogłabym tak pisać i pisać.

Dotyczy nas wszystkich.

Ja dzięki pracy nad sobą, konkretnym działaniom, medytacji i życiowemu doświadczeniu mam coraz więcej spokoju.

Ale nie mam magicznej pigułki, która zmienia ludzi choleryków w baranki.

Mam tylko garść metod i narzędzi, którymi można się posłużyć w swojej indywidualnej drodze.